متخصص زنان و زایمان عنوان كرد؛
روش های پیشگیری از بروز عفونت های قارچی در زنان
فلوشیپ ناباروری، از عفونت های قارچی به یكی از شایع ترین علل عفونت واژینال نام برد و اظهار داشت: ۷۵ درصد خانم ها حداقل یك مرتبه در طول زندگی خود گرفتار عفونت های قارچی می شوند.
به گزارش بیو بگ به نقل از مهر، به مناسبت هفته ملی سلامت بانوان (۲۶ مهر تا ۲ آبان)، نیلوفر معترف جراح و متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ ناباروری، در مورد عفونت های واژینال که از شایع ترین بیماری های سیستم تناسلی زنان است، تصریح کرد: عفونت های واژینال در میان خانم ها شیوع بالایی دارد و درصد زیادی از مراجعات به مطب پزشکان زنان به علت این بیماری است. وی ادامه داد: سه علت اصلی در ایجاد عفونت های واژینال در خانم ها نقش دارند. واژینوز باکتریال، عفونت های تریکومونایی و عفونت های کاندیدیایی یا قارچی. معترف افزود: عفونت های قارچی یکی از شایع ترین علل عفونت واژینال است و ۷۵ درصد خانم ها حداقل یک مرتبه و ۴۵ درصد خانم ها دو بار یا بیشتر در طول زندگی خود گرفتار عفونت های قارچی می شوند. البته تعداد کمی از خانم ها هم امکان دارد گرفتار عفونت های تکرار شونده و مزمن قارچی شوند. این متخصص زنان درباره عامل ایجاد عفونت قارچی واژینال، توضیح داد: قارچ کاندیدیازیس عامل ۸۵ تا ۹۰ درصد عفونت های قارچی واژینال هستند و ۱۰ درصد عفونت ها هم ناشی از انواع دیگر قارچ است. وی اظهار داشت: عفونت های قارچی غیرکاندیدایی معمولاً به درمان مقاوم ترند و به درمان های طولانی تر نیاز دارند. در واقع کاندیدیا به صورت نرمال در جاهای مختلف بدن، مانند دهان، گلو و پوست وجود دارد و به صورت مسالمت آمیز در بدن ما زندگی می کند. اما اگر تعادل فلور نرمال بدن به علت عوامل مستعدکننده به هم بریزد، عفونت ایجاد می شود. معترف با اشاره به عوامل مستعدکننده عفونت اضافه کرد: هرعاملی که سبب کاهش یا نقصان در سیستم ایمنی بدن شودنظیر مصرف کورتون و یا داروهای شیمی درمانی و یا هر عاملی که سبب بالا رفتن سطح استروژن خون شود نظیر حاملگی یا مصرف قرص های جلوگیری و هم مصرف مستمر آنتی بیوتیک ها و دیابت کنترل نشده، فرد را مستعد مبتلا شدن به این عفونت می کند. عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا، درباره علایم عفونت قارچی واژینال، اظهار داشت: علامت تیپیک عفونت قارچی خارش و ترشحات پنیری بدون بو است. البته، اینها علایم معمول این نوع عفونت است و امکان دارد ترشحات لزوماً پنیری نباشد و یا خانم به جای خارش، سوزش داشته باشد. همچنین، درد یا سوزش هنگام نزدیکی یا هنگام دفع ادرار هم می تواند همچون علایم عفونت قارچی واژینال باشد. وی با اشاره به روش های تشخیص این نوع عفونت زنان، اضافه کرد: در معاینه، معمولا قرمزی و تورم در ناحیه ژنیتال خارجی دیده می شود، در دیواره های واژن التهاب وجود دارد و ترشحات قارچی قابل مشاهده می باشد. البته خوشبختانه این عفونت سرویکس یا دهانه رحم را درگیر نمی کند و ظاهر سرویکس در معاینه نرمال می باشد. همچنین، بر خلاف دو نوع دیگر عفونت که به آنها اشاره شد، عفونت قارچی pH واژن را تغییر نمی دهد. عفونت قارچی معمولاً با شرح حال و معاینه تشخیص داده می شود و امکان دارد در مواردی تهیه اسمیر و کشت از ترشحات هم لازم باشد. این فلوشیپ ناباروری درباره درمان عفونت های قارچی واژینال، اظهار داشت: درمان این نوع عفونت، مصرف داروهای ضد قارچ است. در گذشته بیشتر داروی نیستاتین تجویز می شد، اما امروزه داروهای گروه ازول، مانند فلوکونازول و کلوتریمازول به صورت موضعی و یا خوراکی تجویز می شوند و در ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد، درمان موفقیت آمیز است. البته با شروع مصرف دارو علایم به سرعت از بین نمی روند و دو تا سه روز زمان لازم است تا علایم از بین بروند. همچنین، می توانیم برای تسکین علایم خارش و سوزش از استروئیدهای موضعی ضعیف مثل هیدروکورتیزون، به صورت کوتاه مدت استفاده نماییم. معترف با اشاره به نوع راجعه یا تکرارشونده عفونت قارچی واژینال، خاطرنشان کرد: در تعداد کمی از خانم ها این عفونت به صورت راجعه بروز می کند. یعنی در طول یک سال، خانم چهار بار یا بیشتر به عفونت قارچی گرفتار می شود. در عفونت های راجعه، بروز علامت خارش کمتر است و خانم بیشتر گرفتار سوزش می شود. همچنین، برخلاف عفونت کاندیدیایی معمولی که می توانیم با معاینه به تشخیص برسیم و درمان را شروع نماییم، در عفونت های راجعه یا تکرار شونده حتما باید تهیه اسمیر و کشت از ترشحات انجام و نمونه زیر میکروسکوپ بررسی شود. چونکه تشخیص های افتراقی که درمان های کاملاً متفاوتی دارند، مانند درماتیت اتروفیک که به علت کمبود استروژن و بیشتر در افراد مسن دیده می شود و یا درماتیت آتوپیک یعنی درگیری آلرژیک پوستی، هم علائم مشابهی را ایجاد میکنند و تنها با انجام تست می توان تشخیص های دیگر را رد کرد. وی ادامه داد: برای درمان عفونت های قارچی راجعه، ابتدا درمان اولیه کامل، یعنی همان درمان نوع معمولی عفونت داده می شود و بعد از کامل شدن دوره درمان، خانم باید به مدت ۶ ماه هفته ای یک عدد فلوکونازول ۱۵۰ مصرف کند. معمولاً با این درمان عفونت های راجعه از بین می روند، اما در صورت عود مجدد، باردیگر همان درمان تکرار می شود. این متخصص زنان در پایان، تصریح کرد: باآنکه این عفونت جزو عفونت های انتقال یابنده از طریق تماس جنسی طبقه بندی نمی گردد و بنابراین، لازم نیست همسر یا شریک جنسی خانم هم به موازات درمان گردد، اما در افرادی که فعالیت جنسی بیشتری دارند، بیشتر دیده می شود. خانم ها برای جلوگیری از مبتلا شدن به این عفونت باید لباس زیر نخی و آزاد بپوشند، هر روز لباس زیر خویش را عوض کنند و حتما بعد از رفتن به دستشویی ناحیه ژنیتال را به خوبی خشک کنند. همچنین، استفاده مداوم از دوش واژینال یا شستشوی مداوم با مواد ضدعفونی کننده مانند بتادین و استفاده مکرر از آنتی بیوتیک، با بر هم زدن فلور نرمال ناحیه تناسلی، خانم ها را مستعد مبتلا شدن به عفونت قارچی می کند. بنابراین، رعایت بهداشت فردی، مهم ترین راه جلوگیری از مبتلا شدن به عفونت های کاندیدیایی واژینال است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط بیوبگ
نظرات بینندگان در مورد این مطلب