چالش های بیمه ای تغییر نظام ارزی دارو و چند پیشنهاد
یک کارشناس حوزه بیمه ضمن تبیین چالش های بیمه ای تغییر نظام ارزی دارو، راهکارهایی را برای مدیریت بهینه زنجیره تامین دارو ارائه نمود.
حسین میرزایی در گفت و گو با ایسنا، ضمن بیان این مقدمه که "دارو، کالای تجاری نیست و بنا به ضرورت درمان مصرف می شود و ملاحظات آن بسیار بالاتر از سایر اقلام اساسی است و جایگزین بردار نیست، بعنوان مثال دارو شبیه گوشت نیست که بگوییم مردم بجای آن به پروتئین گیاهی یا دیگر مواد غذایی روی می آورند" اظهار نمود: بدین سبب تصمیم گیری در زمینه دارو باید چندوجهی و بسیار دقیق بوده و نظرات پزشکان، مسئولان و کارشناسان اقتصادی، کسانی که در لایه نظارتی فعالیت می نمایند و همچنین بیمه ها که کار تامین مالی و خرید خدمت را انجام می دهند در این دست تصمیمات دخیل باشد.
وی ادامه داد: مخالفان اعطای نرخ ارز دولتی به دارو استدلال هایی دارند؛ نخست آنکه معتقدند با اعطای ارز دولتی، قاچاق معکوس اتفاق می افتد، چونکه دارو در ایران به نسبت کشورهای همسایه، ارزان است و این انگیزه وجود دارد که دارو را قاچاق کنند. دوم، تقاضای القایی است، وقتی قیمت دارو پایین باشد افراد تمایل دارند مرتب دارو بگیرند. بسیاری سیکل درمان را ناقص رها می کنند و مجدد مراجعه نموده و باردیگر دارو می گیرند. در این دیدگاه، معتقدند افزایش قیمت، منجر به مدیریت مصرف می شود. استدلال سوم نیز به مفاسد رخ داده در این عرصه برمی گردد.
قاچاق معکوس دارو زمانی رخ می دهد که نتوانیم زنجیره تامین را مدیریت کنیم
این کارشناس حوزه بیمه با اشاره به موضوع «تأثیر نرخ ارز بر قاچاق معکوس» اظهار داشت: قاچاق معکوس زمانی اتفاق می افتد که نتوانیم زنجیره تامین را مدیریت نماییم. وقتی سامانه تیتک وجود دارد، می توانند الزام کنند هر دارویی که از شرکت واردکننده، وارد پخش و بعد داروخانه می شود باید تحویل یک فرد با کد ملی مشخص بشود؛ در غیراین صورت نباید دارو را تحویل بدهند. اگر این را کار بصورت کامل انجام دهند، دقیقاً مشخص می شود که نشتی دارو از کدام شرکت پخش و داروخانه بوده است.
میرزایی اضافه کرد: ما نمی توانیم زنجیره تامین دارو را بصورت یکپارچه مدیریت نماییم و می گوییم علتش، ارزان بودن دارو است.
چند راه حل مدیریت مصرف دارو
وی به موضوع «تأثیر نرخ ارز بر مدیریت مصرف» نیز اشاره نمود و اظهار داشت: اگر یک قلم دارویی اساسی، گرانقیمت باشد مردم ناچارند فرش زیر پایشان را بفروشند و آنرا تهیه کنند. مصرف دارو باید با روش های دیگری مدیریت شود، نه این که دارو را گران نماییم و بگوییم چون فرد نمی تواند آنرا بخرد پس مصرف را مدیریت کرده ایم. در حقیقت قدرت خرید از مردم گرفته می شود.
این کارشناس حوزه بیمه افزود: مدیریت مصرف را باید با پیگیری درمان بوسیله پرونده الکترونیک سلامت، اصلاح دستورالعمل های تجویز دارو برای بیمه ها، به کارگیری گایدلاین های نظارتی برای بیمه ها، سرمایه گذاری بیمه ها و سیستم سلامت روی پیشگیری و ایجاد نظام تشویقی برای کسانی که پیشگیری و غربالگری را در اولویت قرار می دهند انجام داد.
الزام راه اندازی نظام یکپارچه بیمه ها
میرزایی افزود: اگر مقرر است جلوی مفاسد گرفته شود و یارانه به محل دقیق خودش به هدف خوردن کند باید دو کار انجام دهیم؛ نخست مدیریت صحیح زنجیره تامین صورت گیرد و دوم نظام یکپارچه بیمه ها باید راه بیافتد. مدیریت حوزه اقتصادی و خرید دارو در همه جای دنیا بصورت منسجم و یکپارچه بوده و حوزه رفاه و سلامت توأمان هستند. ما نتوانستیم این کار را انجام دهیم و آن ارزی که دادیم نه سیستم سلامت و نه بیمه ها نتوانسته اند مدیریت کنند. بدین سبب در صورت عدم مدیریت صحیح، مابه التفاوت ناشی از تغییر ارز، به اسم مبارزه با فساد پرداخت از جیب مردم افزایش می یابد.
میزان آمادگی سازمان های بیمه گر برای جبران افزایش قیمت دارو
لزوم یکپارچه سازی بیمه ها در سطح داده ای
وی در پاسخ به پرسشی در خصوص میزان آمادگی سازمان های بیمه گر برای دریافت بودجه ناشی از جبران تغییر نرخ ارز اظهار داشت: لازم بود قبل از هر چیزی، با ادغام سازمان های بیمه گر، نظام بیمه ای یکپارچه ای ایجاد می شد که تا حالا رخ نداده است؛ بیمه سلامت یک سو، تامین اجتماعی نیروهای مسلح، یک سو و تامین اجتماعی در سر دیگر ماجرا قرار دارد.
این کارشناس حوزه بیمه افزود: لازم است فصل مشترکی میان بیمه گرهای پایه ایجاد شود؛ همانند تراکنش های بانکی که از مسیر شتاب و شاپرک می گذرد و برای همه بانکها یکسان است. بانکها با همدیگر ادغام نشده اند اما همه تراکنش های بانکی آنها مشخص است و از پنجره واحدی ارائه می شود. درواقع بصورت مشخص باید سوییچ واحدی برای بیمه های درمانی داشته باشیم تا دقیقاً بدانیم هر شخصی چه خدماتی و بابت چه دریافت می کند تا جلوی همپوشانی ها گرفته شود.
میرزایی با اعلان اینکه با وضعیت متلاطم و آشفته بازار درمان، هر بیمه ای می کوشد گلیم خودش را از آب بیرون بکشد و در این صورت بازنده مردم خواهند بود اظهار داشت: صاحب نظران بسیاری معتقدند که صندوق ها نمی توانند با یکدیگر ادغام و یک کاسه شوند؛ صحیح است؛ اما لازم است که در سطح تبادل اطلاعات و داده، یکپارچه سازی اتفاق بیفتد تا بتوان بر اوضاع اشراف پیدا کرد.
دغدغه افراد فاقد بیمه برای تامین دارو
وی با اشاره به این که متأسفانه بیمه ها آمادگی لازم و کافی را برای مواجهه با این مساله ندارند عنوان کرد: حدود هفت میلیون فرد فاقد بیمه در کشور داریم که اینها هم شهروند هستند و بخش قابل توجهی از آنها امکان مالی برای برخورداری از بیمه ندارند، یا بیکارند یا مشاغل غیررسمی دارند و نظایر آن که باید پوشش بیمه این قشر نیز مورد توجه بوده و به زودی در دستور کار قرار بگیرد.
این کارشناس حوزه بیمه به یک بُعد عملکردی دیگر بیمه ها نیز که می تواند در پیشبرد این برنامه اختلال بوجود آورد اشاره نمود و اظهار داشت: درگذشته شاهد بوده ایم که وقتی در بعضی دوره های زمانی، منابع مالی در اختیار بیمه ها قرار می گرفت آنرا صرف تسویه بدهی های معوق گذشته می کردند. چون این پول ها شناسه دار که نیست و بابت بدهی های قبلی پرداخت می شد و بدهی فزاینده برای بیمه ها رخ می داد. بیمه ها از تخصیص این اعتبار ارزی استقبال می کنند برای اینکه هر منبع مالی داخل صندوق می شود صرف پر کردن چاله های موجود می شود. از این حیث است که باید این بودجه به درستی توزیع و بر هزینه کرد آن نظارت شود تا هزینه سلامت افزایش نیابد؛ برای اینکه در این صورت شاهد افزایش فقر الزامی ناشی از بیماری خواهیم بود.
تاثیر نسخه نویسی الکترونیک بر اجرای برنامه تغییر نظام ارزی دارو
میرزایی درباره تأثیر اجرای نسخه نویسی الکترونیک بر اجرای برنامه تغییر نظام ارزی دارو نیز توضیحاتی ارائه و عنوان کرد: معتقدم راه حل مدیریت بازار دارویی کشور را باید در مرحله اول یعنی تجویز دارو یافت. اگر موتور تجویز را خاموش نماییم ضرورتی به تولید دارو نیست؛ بدین سبب نسخه، برای مردم و بیمه ها هزینه تراشی می کند و اگر بر نسخه ها بصورت ۱۰۰ درصدی نظارت شود بازار دارویی را می توان به نحو بهتری اداره کرد؛ برای اینکه این فرآیند قابل رصد می شود.
وی ادامه داد: راه اندازی نسخه نویسی الکترونیکی، تصمیم درست بیمه ها بود. هرچند اشکالاتی در مکانیسم آنها وجود دارد، بعنوان مثال اگر فرد متخلفی ۱۰ کد ملی در اختیار داشته باشد و به سامانه پزشک متصل باشد می تواند به آسانی ۱۰ قلم دارو برای ۱۰ کد ملی تجویز کند. باید زمینه ای فراهم گردد تا هنگامی که بیمار به پزشک مراجعه می کند یک کد فعال سازی برای تلفن همراهش ارسال شود تا او به پزشک اعلام نماید.
وی افزود: اگر این اتفاق بیفتد می توان جلوی تخلفات برخی پزشکان و داروخانه ها را گرفت؛ مخصوصاً داروخانه ها که به حساب افراد مختلف، دارو ثبت کرده و آن داروها را به حساب بیمه ها، برمی دارند و برای بیمه ها هزینه تراشی می کنند. این در حالیست که معین نیست که واقعاً بیماری برای نیازش مراجعه نموده دارو بگیرد یا خیر.
وی با تاکید بر این که اگر همه پزشکان ملزم شوند که نسخه الکترونیک بنویسند قطع به یقین می توانیم زنجیره رهگیری درمان و دارو را ردیابی و جلوی تخلفات را بگیریم اظهار داشت: در این صورت پزشکانی که هزینه تراشی می کنند را می توان شناسایی کرد. علاوه بر این باید گایدلاین های درمان در نسخه الکترونیک جاگذاری شوند تا پزشک دارویی را بیش از حد و سرخود تجویز نکند. اگر این نارسایی ها رفع شوند جلوی خیلی از مشکلات را خواهد گرفت.
این کارشناس حوزه دولت الکترونیک درباره معضل یکسان نبودن کدینگ دارویی در بین بیمه ها نیز اظهار داشت: خوشبختانه این مشکل تا سطح زیادی مرتفع شده است. بیمه ها با کد ژنریک و سازمان غذا و دارو با کد آی. آر. سی کار می کنند که با همدیگر مپ شده اند و کدهای دارویی سه بیمه گر کلیدی منحصربه فرد شده و اصالت داروها را از غذاودارو استعلام می گیرند. کدینگ مشکلی ایجاد نمی کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط بیوبگ
نظرات بینندگان در مورد این مطلب